بررسی جریان انرژی در کشت بوم‏های گندم آبی مطالعه موردی: شهرستان ری

ارزیابی روند ورود و خروج انرژی در سامانه‏های کشاورزی یکی از روش‏های تعیین سطح پایداری در این سامانه‏ها است. از این رو در تحقیق حاضر میزان انرژی‏های ورودی و خروجی و شاخص‏های مربوط به آن در کشت‏بوم‏های گندم شهرستان ری واقع در استان تهران در سال زراعی 90-1389 مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق کل انرژی ورودی و خروجی به مزارع گندم این منطقه به ترتیب 6/47377 و124990 مگاژول در هکتار بود. در بین نهاده‏های مصرفی بیشترین سهم از کل انرژی ورودی به ترتیب مربوط به کود شیمیایی نیتروژن (1/31 درصد)، سوخت دیزل (9/19 درصد) و ماشین‏آلات (1/12 درصد) بود. نتایج این تحقیق نشان داد که کارایی مصرف انرژی این کشت‏بوم‏ها 63/2، انرژی خالص تولید شده 6/77611 مگاژول در هکتار و میزان بهره‏وری انرژی در آنها 11/0 می­باشد. از کل انرژی ورودی به این کشت بوم‏ها 1/62 درصد  انرژی غیر مستقیم و همچنین 2/72 درصد از کل انرژی ورودی به این سامانه‏ها مربوط به منابع تجدید ناپذیر انرژی بودند. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق هر چند انرژی خالص خروجی از کشت بوم‏های گندم آبی این منطقه در مقایسه با سایر مناطق کشور از وضعیت قابل قبولی برخوردار است ولی کارایی مصرف انرژی در این مزارع چندان قابل توجه نیست. همچنین، میزان اتکا به منابع تجدید ناپذیر انرژی برای تولید گندم در این منطقه زیاد است و باید در جهت جایگزین نمودن منابع انرژی تجدید پذیر به جای منابع تجدید ناپذیر تلاش شود.